Bekerwedstrijd DEV F1 - Candia '66 F2 14-0
Eclatante zege F1 voor de beker
Nils had ons in de vroege ochtend met een appje geadviseerd om de spelers warm aan te kleden. Dat advies bleek - eenmaal op het veld - toch vooral van belang voor de trouwe fans, de coaches en zeker ook voor keeper Mees.
Dit was weer zo'n wedstrijd waarin al vrij snel duidelijk werd dat Mees vooral zichzelf warm zou gaan moeten houden. Gelukkig betrok Levi Mees een paar keer in het spel met een terugspeelbal. De tweede keer vond Mees het leuk om de bal niet in zijn handen te pakken, maar zijn tegenstandertje flegmatiek uit te kappen. "Ik had gewoon zin om 'm even te dollen..."verklaarde hij later. Nou ja... zo'n wedstrijd dus. Een pot waarin de tegenstander echt helemaal niet tegen onze jongens en meid was opgewassen. Een wedstrijd waarin het zo nadrukkelijk één kant op ging, dat de tegenstander er na een poosje ook helemaal niet meer in geloofde.
Zeven goals in het eerste bedrijf en zeven in het tweede; zo kwam de eindstand van 14-0 op het bord.
Floris schreef er drie op zijn naam en strooide vooral in de tweede helft weer kwistig met strakke voorzetten vanaf de rechterkant. Niels begint nu toch ook in elke wedstrijd te scoren en pakte er ook vandaag twee mee. Benjamin moest vandaag ietsje langer wachten op succes maar scoorde een fraaie treffer met een mooie boogbal over de keeper heen. Ook Levi had in de eerste helft net niet het geluk dat hem toekwam en moest wachten tot de tweede helft om er ook twee bij te tekenen.
Topscorer van de dag was Milan die zijn vijf goals weliswaar niet uitbundig viert - daar is 'ie het type ook niet zo naar - maar wel van elke goal zelf een feestje maakt. Er zat voor ieder wat wils bij: een afstandsschot; een mooie passeerbeweging en gewoon attent zijn in de box. Het gaat allemaal met veel zelfvertrouwen en met een groot gemak. De penalty op het eind was ook weer zo'n heel relaxed schuivertje, bijna om de vernedering van de tegenstander er nog eens lekker in te wrijven.
Wie vandaag goed en fel speelde maar net niet het geluk had was Estelle. Vooral in de eerste helft zagen we haar diverse keren over de linkerflank doorbreken. Maar haar schoten gingen net mis of werden maar net gestopt. Ook Jip hadden we vandaag graag een doelpunt gegund. Jip had er zin in vandaag. In de eerste helft wreven we even onze ogen uit toen we hem als een Messi door de verdediging heen zagen slalommen, maar hij zag zijn schot gekeerd door de keeper. In de tweede helft kwam hij meer voorin te spelen, maar ook daar ontbrak telkens het geluk om te scoren.
Wie het ook weer uitstekend deed vandaag was Nathan. Als een rots in de branding hield hij in de eerste helft de linkerkant op slot. Er was geen doorkomen aan. Sowieso niet eigenlijk voor de tegenstander. Kan je nagaan dat ze toch veertien keer mochten uitnemen. Na maximaal twee balcontacten was de bal dan weer voor ons en konden we ons weer gaan opmaken voor de volgende goal.
Nee, echt enerverend was deze wedstrijd niet. Geen enkele bekerwedstrijd was dat trouwens. Alle drie gewonnen en met een doelsaldo van plus achtendertig... Mooi vooruitzicht is dat we nu dus overwinteren in de beker, zoals dat zo mooi heet. En dat we toch mogen verwachten dat we nu met tegenstanders te maken krijgen die een stuk gevaarlijker zullen zijn. En het wordt knock-out; toch het fraaie van een beker toernooi.
Wanneer het verder gaat weet ik nog niet.
Volgende week gaan we eerst maar eens kampioen worden. Omdat de week erop uitbundig te vieren op eigen veld. Op 5 december des ochtends om negen uur. Komt allen.
Hans Verschraagen