DEV F1 - Bunnik '73 F1 7-3

Een aantal van ons hadden binnen een week een toernooi afgewerkt (ouder kind bij DEV of schoolvoetbal)-, een bekerwedstrijd en twee volledige trainingen. Dan maak je je als coach zorgen over de mentale gesteldheid. Zit er niet teveel verzadiging op? Kunnen ze het nog opbrengen?

Tijdens de warming up moesten we geregeld ingrijpen om het gegiebel en geclown om te buigen naar enige mate van serieusheid. Dat beloofde niet veel goeds...

Maar ik bleek veel te pessimistisch. Vanaf de aftrap zagen we een gretige F1 die met een niet geringe dadendrang naar voren speelde. Meteen ontstonden er kansen; het wachten was op de eerste goal. Die kwam toen Mees - die de laatste tijd in een constant blakende vorm verkeerd - de bal vanaf links zo scherp voorzette dat de keeper zich geen raad wist met de bal: 1-0. De wedstrijd speelde zich af op de helft van Bunnik waar een compact spelende F1 steeds druk op de bal bleef zetten . De gelijkmaker kwam dan ook volledig uit het niets; een doorgebroken spelertje die de bal met een ferm schot in de verre hoek deponeerde.

Anniek - de moeder van Milan en de vervanger van Nils voor vandaag - en ik maakten ons geen zorgen over deze tegenslag, want meteen daarop werd weer druk op het doel van Bunnik gezet. 

Mees trapte een mooie corner op het hoofd van Nathan die snoeihard binnenkopte. Prachtig doelpunt! De 2-2 kwam veel te snel naar onze zin en was eigenlijk een stom doelpunt uit een scrimmage vlak voor ons doel waarbij keeper Estelle de bal net niet op tijd onder controle kreeg. Dat was dan ook het enige dat bij haar misging vandaag.  Ze speelde een pico bellopartij met een paar dijken van safes en uittrappen die zonder uitzondering een medespeler bereikte, ook toen we in de tweede helft tegen de wind in gingen spelen. Ondanks dat het zo weer gelijk werd, maakten we ons aan de kant - noch in het veld - veel zorgen. DEV was veel en veel sterker en drukte Bunnik steeds makkelijker terug. Zo kon spelverdeler Levi ook vaak mee naar voren komen en met wind mee zijn fraaie traptechniek demonstreren. De eerste de beste keer dat hij uithaalde raakte de bal vlak voor de keeper de grond waardoor die tussen zijn benen door doel trof: 3-2.

Bunnik kwam er niet meer uit. Floris zette zo hardnekkig druk op de bal dat hij hem wel moest veroveren en kon zo de 4-2 binnen tikken. De 5-2 was een eigen doelpunt maar ontstond wel degelijk door het compacte spel waar de spelertjes van Bunnik steeds paniekerig er op reageerden.

Zo kwamen we terecht in de rust waarin we de spelertjes waarschuwden voor het feit dat de tweede helft tegen de wind in zou gaan. 

Bunnik probeerde zich in de tweede helft te ontworstelen aan de wurggreep die DEV er in de eerste helft had opgezet. De kunst was om nu niet het initiatief uit handen te geven.

Het duurde even voordat het team weer in de goede stand kwam te staan. Maar toen dat gebeurde sloop er niet alleen nieuw elan-, maar ook wat frivoliteit in het spel. Floris nam de bal tussen twee spelers met zijn hak  mee en schoot maar net naast. Milan kreeg een fraaie steekpass van Niels en zag zijn subtiele schuivertje net aan de verkeerde kant van de paal belanden. Twee keer hoorden we het geluid van de bal op de paal. Gaat 'ie er nog een keer in? Dachten we? Een mooie solo van Floris vanaf de eigen helft leidde dan eindelijk tot de 6-2.

Zo konden we ook de derde tegentreffer hebben die ontstond door een free kick vlak bij ons doel waarbij de scorende speler mooi gebruik maakte van de meewind. Diezelfde speler probeerde het nog een keer van afstand maar daar zat Estelle als een prima doelvrouw bij.

Verder zagen we Bunnik er eigenlijk niet meer door komen. Niels was weer soeverein als balveroveraar en omschakelaar. 

Jip was nog niet helemaal beter waardoor we hem een paar keer in de wissel hadden.  In de tweede helft speelde hij links voorin waar hij zich steeds vrij wist te spelen voor een volgende gevaarlijke voorzet. Benjamin was al een keer op avontuur langs de achterlijn gegaan om bij de afronding net niet raak te schieten. Toch kwam hij ook op het scoringsformulier terecht door een fraai afstandsschot dat via de vingertoppen van de keeper binnen ging.

7-3 was zo de eindstand. 

En zo hebben we de kater van de verloren bekerwedstrijd mooi van ons afgespeeld. En ons alvast een mooi voorbeeld gegeven van hoe het komende zaterdag moet tegen Driebergen. Ook weer thuis trouwens. Om 10:00 uur. Wordt een lastige pot, maar als we spelen zoals vandaag moet het kunnen...

Komt allen!

Hans Verschraagen