DEV F1 - Candia F1 4-5 (Oefen)

Spannende oefenwedstrijd F1


We hadden eigenlijk vrij vandaag. Maar omdat we toch wel heel graag wilden voetballen traden we aan tegen Candia F1 - ook een tweede klasser - voor een oefenpotje. In een mooi winterzonnetje en op een zilverwit bevroren veld. Overigens zonder mijn zoon Mees die uitgeleend was aan de F2 voor een competitiewedstrijd.

Het werd een spannende pot die ook op hert scorebord voortdurend gelijk op ging. Candia bleek een prima tegenstander met veel talentjes en hecht voetbal. Zo werden de onzen gedwongen zelf ook goed in positie te spelen en met veel energie de duels aan te gaan. Dat lukte niet meteen vanaf de aftrap. Hoewel we toch op een keurig tijdstip begonnen -  10:00 uur - leek Candia een stuk beter uitgeslapen dan wij. Binnen de kortste keren stond  DEV met 0-1 achter. 

Floris en Nathan gingen hier voorop in de strijd. Nathan gaf een fraaie pass op Floris die scoorde in een rebound die hij zelf had gecreëerd: 1-1. Lang konden we niet genieten van deze gelijkmaker; een doorgebroken spelertje op rechts maakte binnen de minuut de 1-2. Toch had de goal van Floris het perspectief geopend dat deze wedstrijd ook best te winnen was.

In de tweede helft liet de F1 liet zich hier zien als een heel effectieve counterploeg. Floris veroverde de bal en stuurde meteen Levi weg die met de bal aan de voet twee spelers voor bleef en keurig scoorde: 2-2.   De verdediging begon ook hechter te spelen en ontregelde veel aanvallen van de tegenstander. Jip werkte weer als een paard en liep de gaten die dicht die er uiteraard in de snelheid van het spel toch kwamen. Er ontstond een fase in de wedstrijd waarin we net veroverde ballen veel te snel weer kwijt waren. De tegenstander maakte daar graag gebruik van en scoorde zo de 2-3. Milan was er daarna heel dichtbij toen hij een voorzet van Floris vanaf rechts net naast prikte. Kort daarop kwam hij op volle snelheid over links en gaf een perfecte pass op Niels dieal even perfect afrondde voor de 3-3. Benjamin was in deze fase van de strijd in de verdediging gaan spelen waar hij met overgave de duels inging en die ook dikwijls won.

De 3-4 was een ongelukje: Estelle had als keeper een ferme uittrap in gedachten maar raakte een tegenspeler recht op zijn voorhoofd. Zo scoorde het jongetje geheel onbedoeld met een fraaie kopbal... Die uitrappen van Estelle waren overigens een wapen op zich en hielpen de snelle counters ontstaan.

Zo kwam Floris er na een uittrap razendsnel uit om opnieuw te scoren: 4-4.

Met nog vijf minuten te gaan. Ik had in deze fase wel het idee dat we door konden duwen voor de winst. Helaas ontstond daarop op een lastig moment een man meer situatie vanwege een losse veter - tsja 't zijn wel F-jes natuurlijk . De tegenstander speelde dat meedogenloos uit en zo waren zij het die met de glorie van de overwinning van het veld liepen: 4-5.

Toch hadden ook wij beslist geen rot zaterdagochtend gehad. Het was een mooie pot geweest met een fraai gelijk opgaand scoreverloop. Waren die per ongelukke kopbal en die losse veter er niet geweest, dan had het ook anders kunnen aflopen.

En het was een heel faire wedstrijd geweest, zoals een opgetogen vader van de tegenpartij aan me teruggaf. Wel veel strijd, maar zonder dat de scheids in hoefde te grijpen. Aan de vader kon je zien dat 'ie dat wel eens anders had meegemaakt. Onze collega coach aan de andere kant had 'genoten' van het spel.

En gelijk had'ie.

Het was een mooie pot en dat was dat.

Hans Verschraagen