DEV F1 - Hooglanderveen F4 3-2

F1 toont veerkracht in thuiswedstrijd

Voor het eerst traden we op deze zaterdag aan voor aanaftrap na het middaguur. 's Morgens liepen we zo een beetje met onze ziel onderde arm. Nu maar eerst boodschappen doen dan? Alsof het gebruikelijke zaterdagprogramma toch een beetje averij oploopt van zo'n veranderde speeltijd.

Maar ik verklap het maar vast: op de ranglijst hebben we in
elk geval geen averij opgelopen. Integendeel! De koppositie is nu ferm in onze
handen na de winst van vandaag.

Dat die winst ons niet zomaar in de schoot werd geworpen was
ook wel een feit. We moesten ons strijdplan ook nog even bijstellen toen we
vernamen dat Milan met griep afwezig was. Beterschap Milan!

Al veel te snel na de aftrap kwamen we op achterstand. Een
knappe goal van onze tegenstander die - door de wijze waarop 'ie tot stand kwam
- toch wel zorgen baarde voor de rest van de partij. Mees verslikte zich in
zijn directe tegenstander, waardoor het tegenstandertje ruim baan had naar onze
goal. Alsof zij van Hooglanderveen dus nog geen boodschappen hadden gedaan en
kakelvers de wei in waren gekomen... 
Daarna ontstond er gelukkig wel wat druk op het vijandelijk doel.  Vooral Estelle liet zich zien als een
welhaast ontembare furie over links. Nadat ze er al drie keer heel dichtbij was
(twee schoten en een gemiste penalty) pakte ze de bal goed op door voor haar
man te komen en schoot ze de bal tegendraads in de verre hoek voor de 1-1.

Nu ontstond er een beetje rommelige fase in de wedstrijd
waarin beide ploegen veel balverlies leden en niet echt grote kansen ontstonden.
De onzen speelden weer een beetje lankmoedig, zoals we ook al bij de
uitwedstrijd tegen dit team hadden gezien. Toch kwam de 1-2 ook een beetje uit
de lucht vallen. Niels liet een jongetje op links iets te vrij staan - echt
zijn enige missertje in een wedstrijd die hij voor de rest weer heel degelijk
en betrouwbaar afwerkte.  Zal je net zien
dat dat spelertje ook nog een perfecte voorzet krijgt...Keeper Jip kon het kundig
geloste schot toen ook niet meer keren.

Zo gingen we de rust in voor de broodnodige krijgsraad. Mijn
ouders (Mees' opa en oma) hadden iets lekkers meegenomen voor de energie die er
toch wat meer in moest - ook in de ogen van de spelertjes zelf trouwens.

Niet dat die energie er meteen in zat trouwens. Op een
gegeven moment liet DEV zich toch wel weer erg ver terug drukken naar de eigen
goal. Er sloop een beetje twijfel in wie welk mannetje nou moest oppakken. Zo
kwamen er ook kansjes voor Hooglanderveen om de score nog uit te bouwen. Bij de
grootste daarvan greep keeper Jip met een mooie duik naar de hoek in. Billen
knijpen!

Gelukkig stonden toen enkele spelers op om het team bij de
hand te nemen:

Nathan werkte als een paard en speelde een dijk van een
tweede helft. Ook Benjamin knokte weer voor wat hij waard was - eerst aan de
rechter en toen aan de linkerkant. Toen hij moegestreden was verving Mees hem  uitstekend als linksbuiten en kwam er telkens
gevaarlijk langs.

Je zag hoe de onzen er weer in begonnen te geloven. Er
ontstond zowaar weer druk op het doel van de tegenstander. Dat werd beloond
door een mooie goal van Floris. 2-2!

Eerlijk gezegd zaten we toen al zover in de tweede helft dat
Nils en ik ons al hadden verzoend met een gelijkspel. Onze spelers hadden
echter andere plannen...

Weer kwam er een aanval over links waar Mees de bal knap
vrijspeelde en een mooie pass op Floris gaf. Toen diens schot terugkaatste van
de verdediging sprintte Levi naar voren. Aan zijn blik kon je al zien wat hij
van plan was... een puntgave knal vanuit de tweede lijn bracht de stand op 3-2.

Alle blikken van de spelers kwamen nu op de stand
'onverzettelijk' te staan. Twee keer achter; twee keer gelijk en dan nog erop
en erover ook. Dit geven we niet meer uit handen!  En zo geschiedde het ook. Weer drie punten
erbij. Geen makkelijke overwinning, wel een terechte.

Hans Verschraagen