DEV F1 - Valleivogels F1 3-2

DEV F1 wint thuiswedstrijd in de eerste tien minuten

Op een koude zaterdagmorgen met rijp op de ramen en het geluid van krabbende automobilisten in de straat hadden we niet raar opgekeken als onze wedstrijd zou zijn afgelast. Tot het laatste moment nog de app in de gaten houden maar. En gelukkig: het ging door. Want dat weet ik nog wel uit mijn eigen voetbaljeugd: altijd balen als je voor niks naar de wedstrijd toeleeft en je energie uiteindelijk geen kant uit kan.

We hadden - op basis van waarnemingen tijdens de trainingen deze week - besloten eens wat anders te doen met de begin opstelling. Het belangrijkste verschil was om eens met Jip links voorin te beginnen, in plaats van achterin. We hoopten op 'veel vooruit denken' en als beloning daarvan een snelle goal. Dat pakte meteen prima uit! De eerste de beste aanval verliep meteen vloeiend over links. Jip trok met de bal naar binnen en haalde met rechts (!) verwoestend uit: 1-0.

Het team stond mooi compact op het veld met een duidelijke mindset: naar voren! Levi stond als een regisseur op de as van het veld en Nathan en Niels waren de niet te kloppen vleugelbacks. Ook hun vervangers Estelle en Benjamin waren niet van plan de kaas van hun brood te laten eten. Althans allemaal nog in deze fase van de wedstrijd, waarin DEV soeverein heerste. Een tweede doelpunt kon niet uitblijven. Een strakke voorzet van Floris vanaf de rechterachterlijn werd er door Mees ingelopen. Vanaf de kant dachten we nog een moment dat het op onverklaarbare wijze net mis was gegaan doordat we de bal aan de zijkant van het doel verder zagen rollen. Dat bleek door een gat in het net te zijn gekomen. Niet alleen een heus spitsendoelpunt, maar ook nog een soort 'Fantom Tor' - hoewel de bal in dit voorbeeld uit de Bundesliga als ik het me goed herinner van buiten naar binnen in het doel was beland.2-0. Dat ging lekker zo...

Niet veel later kwam de aanval weer over de linkerkant. Een ingooi kwam bij Jip terecht die meteen een puntgave voorzet bij Floris afleverde: 3-0. In deze pak 'm beet eerste tien minuten was er nog geen vuiltje aan de lucht. 

De 1-3 beschouwden we daarom als een ongelukje; onze uitstekende keeper Milan had de bal nog bijna. Er was zeker geen reden voor paniek. In de rust gaven we aandacht voor het goede compacte spel uit de eerste tien minuten en zetten de verdediging op weer even goed neer. We gingen ervan uit dat we de score in de tweede helft nog prima zouden kunnen uitbouwen.

Maar dit was geen team die dat zomaar even liet gebeuren.  We hadden hier te maken met stevige jongens van de landerijen rond Scherpenzeel die hun spel steeds fysieker lieten gelden en in een enkel geval ook niet vies waren van wat verbale provocatie. 

Vooral in de tweede helft kwam Valleivogels daardoor beter in de wedstrijd. Het fysieke spel maakte dat de overigens weer uitstekend fluitende scheidsrechter Jeroen het druk kreeg. Veel vrije trappen en veel kleine ongemakken bij onze spelers. Degene die zich niets aantrok van het fysiekere spel was juist één van onze kleinere spelers. Niels ging voorop in de strijd; kwam telkens weer goed voor zijn man en zette het spel dan meteen gevaarlijk voort. Daardoor werd DEV een periode weer bloed gevaarlijk voor het doel. Floris rakelings naast op een bal waar de keeper zich helemaal op verkeek. Levi een paar keer dichtbij. Benjamin er een paar keer bijna langs. 

Bij een snelle uitbraak van Valleivogels ontstond de tweede tegengoal; nog ongelukkiger dan de eerste. Milan had de bal in eerste instantie te pakken en stortte zich op de bal om die voor een aanstormend spelertje veilig te stellen. Door zijn dappere duik kwam de bal net voldoende in beweging om over de achterlijn te rollen: 2-3.

Nu ontstond er een moeilijke fase in de wedstrijd waarin DEV zich veel te veel tegen het eigen doel aan liet drukken. We schreeuwden onze jongens en meisje naar voren. Mees was inmiddels achterin beland en ging weer volop de strijd aan. Levi liep op zijn laatste benen, maar herpakte zich als een kerel. Jip liep de gaten weer dicht, en als hij het niet deed kwam Nathan wel. Estelle kwam er over links weer goed langs en een getergde Floris kreeg wel weer zin in nog een doelpuntje.

Zo was de slotfase toch ook weer voor DEV. En zo werden de drie punten uiteindelijk over de streep getrokken. Terecht denk ik toch wel, maar in de eerste tien minuten verdiend.

Volgende week uit tegen Spakenburg. Aftrap om 8:30 (!). Vrijdag allemaal vroeg naar bed lijkt me zo, dan heb ik er alle vertrouwen in.

Hans Verschraagen