DOVO F3 - DEV F1 1-3

Een wedstrijd in de herfstvakantie. Goed voor een paar absenten uiteraard, ook al doordat Nathan uitviel door een gebroken vinger. Net terug van een blessure nota bene, maar er wel weer bij om ons moreel te steunen.

En dat was wel even nodig op deze grijze-, miezerige dag. 

Toch begon DEV sterk, met veel druk op het vijandelijk doelen een serie van kansen en corners. Uiteindelijk wist Milan met een slim passje Mees te bereiken die een geplaatst balletje van zijn rechtervoet (!) liet aankomen in de verre hoek: 0-1.

De druk hield na deze treffer aan. Estelle en Floris kwamen er regelmatig over de vleugels langs. De keeper verkeek zich op een scherpe voorzet van hem waardoor het 0-2 werd. 

Het ging weer makkelijk.. te makkelijk misschien, want daarna kwam de klad er een beetje in. Duels werden een beetje slapjes aangegaan; spelertjes stonden stil. Het was een beetje zoals het weer; een beetje grijs, een beetje mat allemaal. Niettemin had onze gelegenheids keeper Daan nog niets te doen gehad. Daar wordt je ook niet scherper van natuurlijk. We konden het hem niet kwalijk nemen toen hij zich even verkeek op een terugspeelbal waardoor het 1-2  werd. 

In de rust probeerden we de energie van het begin er weer een beetje in te krijgen met behulp van limo, appel en wat pep talk.

Maar het ging aanvankelijk toch wat gezapig verder. De tegenstander werd zo in het zadel geholpen.

Op dat moment had het ook zomaar 2-2 kunnen worden. Harold - die als coach Nils verving - en ik stonden zo toch even met samengeknepen billen langs de kant.

Gelukkig hadden we in de tweede helft Floris op goal staan. Die liet zich hier als een eerste klas doelman zien en had een paar fraaie reddingen. Met zijn verre uittrappen bracht hij bovendien de druk weer een beetje op het doel van DOVO. Aan Levi hadden we gevraagd het  gemis van Jip en Niels op te vangen en zo het slot op de deur te zijn. Helemaal blij werd hij niet van deze rol, maar hij voerde hem toch prima uit. Klasse! Als om zijn arbeid te belonen scoorde hij de 1-3 met een fraai afstandsschot waardoor de stand toch weer iets veiliger voelde: 1-3.

Benjamin hadden we ook nog wel een goaltje gegund; hij dook geregeld vlak bij de keeper op maar wist telkens net niet te scoren. Veel van de aanvoer kwam hierbij vanaf rechts via Daan en Milan, die elkaar steeds beter konden vinden.

Zo kwam er aan het eind nog even wat elan in de wedstrijd. Je zag dat bijvoorbeeld aan het spel van Estelle die in de tweede helft links achterin was gaan spelen en weer iets begon uit te stralen van : 'Je komt hier niet langs!' . 

Ze zeggen dat als je kampioen wilt worden, je ook de lelijke wedstrijden moet winnen. De wedstrijden waarin je het even collectief niet hebt. De wedstrijden van het chagrijn, van de grijsheid, van de matheid.  

Als je het zo bekijkt hebben we vandaag als een kampioen gespeeld. Niet goed, maar wel mooi de drie punten mee naar huis!

Hans Verschraagen