Driebergen F3 - DEV F1 0-5

F1 uit tegen de nummer drie; gespeeld als kampioenen

Van de resterende vier wedstrijden was de pot van vandaag op papier de moeilijkste. Driebergen F3 uit. De nummer drie op de ranglijst. Bovendien was er nog het gegeven dat we op het Heuvelrug toernooi met een klinkende 4-0 van hen hadden gewonnen. Met zo'n gedachte kan je twee kanten op natuurlijk: het kan een psychologisch voordeel zijn waarbij de tegenstander ons met knikkende knieën als  'angstgegner' tegemoet treedt. Of juist buitengewoon gemotiveerd uit zijn op revanche. 

Onze jongens en meid zaten er heel relaxed in eigenlijk, overtuigd van hun eigen kunnen. We hebben die sfeer maar zo gelaten in de voorbespreking. De meesten hadden afgelopen donderdag uitstekend getraind en dat wilden ze het veld mee op nemen. Kwamen ze zelf mee. Prima toch?

De tegenstander begon fel en ging behoorlijk hard de duels in. De onzen lieten zich daar niet door uit het veld slaan. Integendeel: de snelle treffer - waar we op hadden gehoopt - kwam er na goed werk van Milan die Floris met een prima pass in staat stelde te scoren.

Die stand bleef een hele poos op het scorebord staan. Normaal gesproken een stand om wat nerveus van te worden misschien, maar die gemoedstoestand konden wij helemaal uitblijven. 

Want ze speelden echt heel goed vandaag. Veel druk op de bal-, goed in positie-,  het veld groot en klein makend ... Ze wilden vandaag echt voor elkaar werken.

Floris grossierde vanaf rechts met strakke voorzetten die er net niet ingelopen werden. Uiteindelijk kwam de tweede na een voorzet juist van de andere kant van de voet van Mees. Benjamin wist die op waarde te schatten en schoot van dichtbij raak. Benjamin vindt het mentaal wel eens moeilijk als het een keertje niet lukt, maar nu gebeurde juist het omgekeerde. Vol zelfvertrouwen liep hij over het veld. Zijn tweede kon niet uitblijven: hij speelde zichzelf met een fraaie beweging vrij en haalde verwoestend uit voor de 3-0. 

Over mentale conditie gesproken: de tegenstander kreeg door die mooie treffer van Bennie wel even een tik. 'De koppies gingen hangen' zoals dat dan zo heet. 

Reden voor de trainer om zijn pupillen in de rust genadeloos uit te foeteren: "Jullie geven gewoon op!" Volgens mij geef je als trainer ook een beetje op als je er zo mee omgaat. Zijn frustratie gold ook de - overigens prima fluitende - jonge scheidsrechter die hij ook meende te moeten corrigeren op vermeende handsballen en vrije trappen. Nils en ik keken elkaar eens aan: wij zijn daar niet zo van...

Met de koppies van de tegenstander kwam het ook in de tweede helft niet meer goed. Dat kwam doordat ons team uitstekend en geconcentreerd bleef spelen. Estelle kwam er vaak langs over de linkervleugel met oogstrelende passeerbewegingen die zij vlak voor onze neus- en op volle snelheid uitvoerde. Nathan liet zich een paar keer zien als een goed aanspeelpunt bij spelhervattingen op de helft van de tegenstander, maar was ook niet te beroerd om mee te helpen in de verdediging.

Levi nam in de tweede helft de taak van Jip over en toonde zich net zo onverzettelijk als hij. De zeldzame keren dat er een spelertje doorheen kwam werd die meteen door Levi onschadelijk gemaakt. Jip speelde vol zelfvertrouwen en liet zich met name in de tweede helft ook steeds meer voorin zien. Keeper Niels voetbalde goed mee en gaf met zijn uittrappen meteen weer druk naar voren. 

Mees speelde in het tweede bedrijf rechts achterin - een voor hem nieuwe positie - maar deed dat uitstekend. Er werd veel van zijn loopvermogen verwacht want hij sloot ook goed aan op de schermutselingen voorin.

Floris kon zijn goede wedstrijd belonen met een mooie slalom door het hart van de verdediging en een prima afronding: 4-0.

Kort daarop wist Levi vanaf links een voorzet bij de vogelvrije Milan te brengen die wel raad wist met deze kans: 5-0. 

Kort daarop floot de scheidsrechter af. We werden door de trainers van de tegenpartij sportief gefeliciteerd als 'De aankomende kampioenen'. Kijk, daar hadden ze het wel bij het rechte eind. Want onze jongens en meid zijn dan nog wel geen kampioen, maar zo speelden ze vandaag wel. 

Volgende week thuis tegen Maarn om 9:00 uur. 

Komt dat zien zou ik zeggen, dan begint je zaterdag goed.

Hans Verschraagen