Bekerwedstrijd DEV F1 - CDW F3 10-0
Dikke zege DEV F1 in bekerwedstrijd
Toen we zaterdagmorgen vroeg het formaat van onze
tegenstander opnamen, zagen we eigenlijk al dat het geen moeilijke partij ging
worden.
De meeste spelertjes bleken inderdaad een jaar jonger dan de
onze en deden bovendien voor het eerst mee bij de F pupillen. Niettemin stonden
de trainers van onze bezoekertjes er monter bij. Die hadden hun verlies a
priori al genomen en bleken vastbesloten van deze mooie ochtend te gaan
genieten. Zo kon er regelmatig een applausje af voor een actie van één van de
onzen, ook toen de score naar de dubbele cijfers begon uit te lopen. Mooi vind ik dat; zo'n
onbaatzuchtige mentaliteit.
Maar laten we wel wezen: er was ook vaak aanleiding voor
applaus, zeker in de eerste helft. Doordat we een paar spelers misten was het
een puzzel geweest om een opstelling te maken die aansloot bij wat ze op de
training hadden geoefend: maak het veld groot bij balbezit-, en klein bij
balverlies.
De opstelling die we uiteindelijk hadden bedacht bespraken
we in de kleedkamer door met behulp van een magneetbord. "Schuif de magneetjes
maar eens hoe jullie denken dat het moet staan als zij de bal hebben". Knap
abstract allemaal voor spelertjes van acht. Niettemin zagen we in het eerste
bedrijf op het veld terug hoe de
magneetjes op het bord heen en weer hadden geschoven. Door dit fraaie
positiespel kreeg de tegenstander in feite geen schijn van kans. De 1-0 viel
dan ook al snel, door een fraai afstandsschot van Levi. Kort daarop kwam Milan op het scorebord door een zelf
veroverde bal vanuit een lastige hoek in te schieten. Estelle maakte haar
eerste van haar drie doelpunten door van dichtbij raak te schieten. De mooiste
goal van deze ochtend kwam weer van de voet van Levi die de keeper verraste met
een schitterende boogbal.
De druk van DEV hield aan en zo viel kort daarop de 5-0 door
Estelle, die daarna tekende voor een mooie assist op Levi voor de 6-0. Mees had
al een paar mooie acties gehad waarbij hij zich door het midden vrijspeelde en
kon passen en bekroonde zijn optreden door
de 7-0 te maken.
De enkele keer dat er toch een spelertje doorbrak greep
Nathan in. Hij deed dat met zoveel succes dat zijn medespelertjes hem soms wel
iets teveel alleen het werk lieten opknappen.
Zo gingen we de rust in.
De eerste die me aansprak was onze gelegenheidskeeper
Floris: "Mag ik niet tòch af en toe mee naar voren....?". Hij had zich zo
stierlijk verveeld dat 'ie er op een gegeven moment maar bij was gaan zitten.
Met zijn rug naar het spel zelfs. Nou ja ik begreep het wel: het spel van zijn
kameraadjes nodigde ook wel uit om zelf ook mee te gaan doen. Gelukkig kwam er
heel af en toe een corner voor CDW en daarin kon Floris zich in elk geval als
aanvoerder onderscheiden door zijn verdediging goed neer te zetten.
In de tweede helft begon het mooie spel toch een beetje te
verwateren. De concentratie liep allengs terug waardoor er ineens ook veel meer
gesoleerd werd. Gek is dat toch: als spelers moe worden doen ze precies datgene
waar je alleen maar vermoeider van wordt: pingelen.
Niet dat er minder kansen van kwamen trouwens: ze gingen er
alleen niet meer zo makkelijk in. Het duurde dan ook even voordat de 8-0 viel.
Benjamin strafte een fout in de verdediging genadeloos af verscheen - tot zijn
zichtbare opluchting - ook op het scorebord.
Een mooie corner van Estelle provoceerde nog een eigen doelpunt
en zij was het ook die de uiteindelijke 10-0 voor haar rekening nam, na een
mooie solo vanaf de rechterkant.
Echt uitzinnig van vreugde waren we niet over deze
eclatante zege. Daarvoor was de tegenstander letterlijk en figuurlijk een
maatje te klein geweest. Maar het was wel een ideale partner om eens te oefenen
in compact spelen. Want laten we niet vergeten dat onze jongens en meid ook nog
maar net in deze samenstelling bij elkaar zijn. En zo was het geen spannende,
heel af en toe een corner voor CDW en daarin kon Floris zich
in elk geval als aanvoerder onderscheiden door zijn verdediging goed neer te
zetten.
In de tweede helft begon het mooie spel toch een beetje te
verwateren. De concentratie liep allengs terug waardoor er ineens ook veel meer
gesoleerd werd. Gek is dat toch: als spelers moe worden doen ze precies datgene
waar je alleen maar vermoeider van wordt: pingelen.
Niet dat er minder kansen van kwamen trouwens: ze gingen er
alleen niet meer zo makkelijk in. Het duurde dan ook even voordat de 8-0 viel.
Benjamin strafte een fout in de verdediging genadeloos af verscheen - tot zijn
zichtbare opluchting - ook op het scorebord.
Een mooie corner van Estelle provoceerde nog een eigen doelpunt
en zij was het ook die de uiteindelijke 10-0 voor haar rekening nam, na een
mooie solo vanaf de rechterkant.
Echt uitzinnig van vreugde waren we niet over deze eclatante
zege. Daarvoor was de tegenstander letterlijk en figuurlijk een maatje te klein
geweest. Maar het was wel een ideale partner om eens te oefenen in compact
spelen. Want laten we niet vergeten dat onze jongens en meid ook nog maar net
in deze samenstelling bij elkaar zijn. En zo was het geen spannende, maar wel
een heel mooie wedstrijd geweest.
Volgende week zijn we - zoals het er nu uitziet - voor het
eerst compleet. Dan is ook Niels weer terug na een vervelende oorontsteking.
Niels stond nu naast het veld en trapte in de traditionele penaltyreeks nog een
mooie bal binnen. Top Niels! En zijn ook Jip en Nils weer van de partij die nu
verstek moesten laten gaan vanwege een droevige familie gebeurtenis: een
dodelijk fietsongeluk van Jips oma. Veel sterkte deze week Jip en Nils!
En dank Hans Roseboom, dat je deze keer de coaching van Nils
hebt overgenomen. Met veel elan overigens!
Hans Verschraagen