Spakenburg F2 - DEV F1 4-6

F1 pakt koppositie in Spakenburg

Om 8:30 was de aftrap aan de rand van de voormalige Zuiderzee. U leest het goed: 8:30. Voor mij betekende dat dat de wekker om kwart over zes afging; zal ook zoiets geweest zijn bij de andere meegereisde vaders. Je kunt niet zeggen dat we er niets voor over hebben... Gelukkig is het rond deze tijd van het jaar weer wat vroeger licht en zo konden we toch ook genieten van een koude- maar wel mooie zaterdagochtend. Dan kom je toch aangereden op  het terrein van twee voetbalreuzen: IJsselmeer vogels en onze tegenstander Spakenburg - de roden en de blauwen -  die elkaar de ogen hebben geprobeerd uit te steken met voor amateur begrippenindrukwekkende stadions.

In de eerste helft lieten de onzen zich daar geenszins door imponeren. Vrij snel na de aftrap stuurde Estelle Levi weg met een dieptepass die er prima inging voor de 0-1. Keeper Nathan verslikte zich daarna in een zondagsschot waardoor de stand weer gelijk werd. Nathan had het in de wedstrijd af en toe moeilijk, maar kwam in volle glorie tevoorschijn in de traditionele penaltyreeks, waar hij zich als een ware strafschop killer liet zien. Nog niets aan de hand, helemaal niet nadat Floris een voorzet van Levi op waarde wist te schatten en zuiver binnen schoot: 1-2. Levi was ook betrokken bij de derde goal toen hij met een hard schot de keeper verraste. Toen die de bal loste reageerde Milan attent voor zijn eerste van twee doelpunten. Milan was sowieso de held van de dag. Afgelopen week is zijn opa overleden. En om er dan nu toch weer te staan... Echt heel dapper! 

De 1-4 kwam weer van de voet van Levi - die erg productief was vandaag. Een mooi afstandsschot liet de keeper kansloos. Dat ging lekker zo, vonden we langs de kant. Eens even lekker aan het doelsaldo werken dachten we; misschien gaan we de dubbele cijfers wel halen...

Achterin was er dan ook geen vuiltje aan de lucht. Spakenburg had weliswaar een gevaarlijk spelertje in de vorm van een stevig jongetje die zijn kilootjes veelvuldig inzette in fysiek spel en geduw dat op- en som ook wel over het randje was. Maar dit spelertje werd uitstekend in bedwang gehouden door Mees die we deze keer centraal achterin hadden gezet. Zo konden we Jip in de eerste helft links voorin laten spelen waar hij met enkele acties voor  gevaar zorgde. Mees werd achterin geflankeerd door Niels op rechts en Estelle op links. Niels speelde betrouwbaar en solide zoals we hem dat de laatste weken telkens zien doen. Estelle speelde een heel degelijke wedstrijd waarin ze vooral opviel in de tweede helft toen ze er een aantal keer mooi doorkwam over links wat ons de ene na de andere corner opleverde.

Terug naar de actualiteit bij de stand 1-4. Floris ontving de bal net links van het midden op een meter of 10/12 van het doel. We zagen hem precies mikken en afdrukken: goal! Hoewel.... De keeper moest de bal van achter het doel ophalen. Het had er alle schijn van dat de bal door het net heen was gegaan. Inderdaad zagen we de scheidsrechter - een in officieel tenue gestoken Spakenburger met een kek oorbelletje - daarna geruime tijd aan het net frommelen in een poging het gat te dichten. Toch keurde hij de goal daarna alsnog af want "Ik kan niet met zekerheid zeggen of 'ie zat".

Kon ons het schelen; we gingen hier uiteindelijk op de dubbele cijfers af toch?

Zo gingen we met gerust hart de rust in.

Maar de schrik sloeg ons om het hart toen we het na de rust in gestaag tempo 2-4, 3-4 en zelfs 4-4 werd. Dan komt die onterecht afgekeurde goal toch ineens in een heel ander daglicht te staan!

Het liep niet meer. De verdediging werd angstig en sloot niet meer goed aan op de voorhoede. Daardoor kreeg Spakenburg op het middenveld vrij spel. Gelukkig herpakten sommige spelers zich en namen daarmee het team weer op sleeptouw naar voren toe. Benjamin zuchtte en steunde- hij piepte en kraakte maar zette als een kerel door. Er kwam weer meer zelfvertrouwen in het team dat werd bevestigd door een goal van - alweer - Levi; zijn derde van de dag. Niet dat er netjes en mooi werd gespeeld, maar we hadden in elk geval weer het initiatief in handen. De 6-4 kwam toen een subtiele pass van Levi bij Milan belandde die via de onderkant van de lat binnen schoot.

Een goede eerste helft en een veel mindere twee hadden we zo toch in een driepunter kunnen afsluiten. Daarmee pakken we voorlopig de eerste plek.

Volgende week de cruciale thuiswedstrijd tegen Hooglanderveen. Om die te kunnen winnen moet er komende week hard getraind worden. Het zelfvertrouwen moet er zijn; dan speelt dit team fantastisch. Maar komt het onder druk te staan dan gaan we achteruit voetballen en da's geen goed advies tegen het stugge Hooglanderveen.

Ja ja het wordt langzamerhand echt spannend in deze competitie. Aftrap om 12:15 (!). Dus slaap lekker uit en kom de onzen aanmoedigen!

Hans Verschraagen